Rodzinka rządzi cda cały film pl 2021 – gdzie obejrzeć?

Bracia Templeton — Tim i jego młodszy braciszek Ted — stali się dorosłymi i oddalili się od siebie. Ale nowe dziecko szefa z nowatorskim podejściem i nastawieniem na coś, co można zrobić, wkrótce ich ponownie połączy… i zainspiruje nową rodzinną firmę w filmie Rodzinka rządzi cda cały film.

Rodzinka rządzi cda cały film recenzja filmu

Problem z filmami o gadających niemowlętach (i związanymi z nimi programami telewizyjnymi) polega na tym, że nie zawsze są one udane. Poza tym prawie nigdy się nie udają. Niezależnie od tego, ile pieniędzy zarobiła tak pokrętna seria jak (boję się nawet pisać te słowa) „Patrzcie, kto mówi”, żaden z filmów nie jest naprawdę doskonały. Stewie Griffin nigdy nie będzie taką legendą, jaką jest Bart Simpson, niezależnie od tego, ile sezonów wyprodukował „Family Guy”.

W latach 90. zadzwonił do mnie ktoś z magazynu „Premiere” i próbował sprzedać mi artykuł o „dzieciach-geniuszach”. Czułem się okropnie w stosunku do tego człowieka, głównie dlatego, że mój numer był jedynym, jaki znalazł w swoim polowaniu na redaktora Premiere, a ja nie byłem nawet bliski tego, by móc dać jego film na okładkę. Wysłuchałem więc jego prezentacji, która opierała się głównie na przekonaniu, że technologia poruszania wargami u noworodków jest REWOLUCYJNA, i przytaknąłem (nie mógł tego zobaczyć, ale przypuszczalnie to słyszał; nie chciałem go lekko zawieść).

Oczywiście Premiere nie umieściło „Baby Geniuses” na okładce, a film jest obecnie najlepiej pamiętany jako dodatek do legendarnego skeczu Paula Rudda „Mac and Me” w programie „Late Night with Conan O’Brien”.

ALE. Film odniósł taki sukces, że doczekał się sequela, „Superbabies: Baby Geniuses 2”, z Jonem Voightem i Scottem Baio w rolach głównych, a tym samym posłużył jako filmowa przygrywka do kampanii prezydenckiej Donalda Trumpa.

„Rodzinka rządzi cda” sprawiał wrażenie – i prawdopodobnie był – nieuniknionego pilotażowego posunięcia DreamWorks Animation w 2017 roku: Noszące garnitur gadające niemowlę! stające się dyrektorem generalnym Alec Baldwin udziela głosu Donaldowi Trumpowi! (nawiązanie do Donalda Trumpa) i zapchany żartami z pieluch (mówiąc o … oh nieważne).

Cztery lata to długi czas oczekiwania na sequel niezasłużonego przeboju kinowego, a od początku „Rodzinka rządzi cda”, że zespół twórców filmu, taki jaki jest, miał trudności z wymyśleniem sensownej fabuły.

Tim Templeton, grany przez dorosłego Jamesa Marsdena, opowiada nową historię. W pierwszym filmie opowiedział nam historię, w której jego siedmioletnie „ja” było zdezorientowane przez młodsze rodzeństwo, które mówiło w garniturze i było zaangażowane w korporację o nazwie „BabyCorp”. Teraz, gdy Tim jest ojcem, jedno z jego własnych dzieci, Tina (w tej roli Amy Sedaris), pociąga za sznurki Szefa Baby w imię równości płci w drugorzędnych animacjach.

Używa tej samej sztuczki z kasetą magnetofonową, którą Tim wykorzystał w pierwszym filmie, aby oszukać dorosłego faceta z funduszu hedgingowego Teda (Baldwin), aby udał się do domu Templetonów na przedmieściach, a następnie daje braciom formułę, która przywraca ich do wieku dziecięcego i chłopięcego, aby mogli przeniknąć do szkoły dla rodziców, na której czele stoi złowrogi pedagog, któremu głosu użycza Jeff Goldblum.

Wszyscy byli zbyt zajęci śmianiem się z żartów o noworodkach ściskających sobie nawzajem sutki i wykrzykiwaniem terminów takich jak „lęk przed występem”, by zauważyć, że cała ta sytuacja wydaje się nieco sztuczna.

Irytuje mnie nie tyle sama wulgarność (która jest równie uporczywa, co śmieszna), co nieustanna obsesja filmu na jej punkcie.

Tim próbuje pomóc starszej córce Tabithy (w tej roli Ariana Greenblatt) przezwyciężyć strach przed śpiewaniem w jednym odcinku, w którym pojawia się przyjemna i nowatorska pół-abstrakcyjna animacja. Reszta to banalna i ewidentnie fałszywa mieszanka wspomnianego wcześniej humoru, szaleńczej akcji i bromad „o znaczeniu rodziny”.